Bindingskracht

'Klop, klop.'
Ik schrik op uit mijn gedachten. Met enkele snelle, veelvuldig gerepeteerde handelingen zijn vrijwel alle openstaande schermen op mijn computer verkleind. Het werkstuk voor geschiedenis staat weer vol in het beeld.
'Binnen.' Hopelijk hoort niemand de verhitte klank.
'Vincent, ik heb bezoek voor je meegebracht. Tanja hoopt dat je haar kunt helpen met haar Excel opdracht voor school.'
Ik sta oog in oog met het mooiste meisje van klas 4AC. Vaak genoeg heb ik vergeefs toenadering gezocht. Het absurde idee dat ik haar ooit in mijn slaapkamer zou krijgen was al lang geleden vervlogen.
'Het wordt vanavond laat voor mij. In de koelkast staat macaroni klaar. Ik ga ervan uit dat je weet hoe je het moet opwarmen? Zullen jullie je netjes gedragen? Doe geen dingen die ik zelf ook niet zou doen.'
Vergeefs probeer ik haar afscheidskus af te blokken. 'Wat zal Tanja hiervan denken,' schiet nog door me heen.

Ik schuif een extra stoel dichterbij. Een vleugje van haar parfum strijkt langs mijn neus. Het brengt me in verwarring,
net als de vaag zichtbare rode tint op haar lippen en de blauwe oogschaduw. Ze draagt het wel vaker in de klas.
Ze lijkt niet te beseffen dat haar korte rokje soms een stukje van haar witte slipje onthult. Haar diepe decolleté schermt ze geregeld af met haar hand, omdat ze in de gaten heeft dat mijn ogen onbedoeld elke gelegenheid benutten om dieper naar binnen te kijken.
Haar Excel-opdracht uit onze themaklas is ingewikkeld. We hebben al onze aandacht en kennis van de wiskunde B nodig om de formules te doorgronden en te verwerken. Het is heerlijk om te ervaren dat ze de technische uitdaging gemakkelijk aankan. Toch kost het ons ruim een uur voordat we min of meer tevreden zijn met de globale aanpak.

Beneden in de keuken dringt de kardinale fout tot me door. Ik heb haar alleen gelaten achter mijn computer. In paniek wil ik naar boven rennen om te controleren wat ze aan het doen is, maar daarvoor is het waarschijnlijk toch al te laat. Met lood in mijn benen loop ik de trap weer op.
Op het scherm staat de grote afbeelding die ik tijdens het surfen had gevonden. Een volwassen vrouw ligt vastgebonden op bed, in bedwang gehouden door enkele zorgvuldig aangebrachte stukjes touw. Het is een tedere, prikkelende foto.

Tanja lijkt zich te realiseren dat we nu samen een probleem hebben. Ze heeft mijn vertrouwen beschaamd en ze heeft me betrapt.
'Sorry Vincent, ik had het niet mogen doen. Ben je nu boos op me?' Schuldig kijkt Tanja me met hoog rode konen aan en heeft moeite met haar houding.
Vergeefs zoek ik in mijn referentiekader hoe ik in deze situatie het beste kan handelen. Vanuit de boosheid kan ik haar het huis uitzetten.
'Heb ik nu straf verdiend?' Ze brengt haar polsen dicht tegen elkaar, als een arrestant in afwachting van de handboeien. Voordat ik goed kan reageren wendt ze verlegen haar blik af in de richting van het beeldscherm.
Bespeur ik een ondeugende ondertoon? Geeft ze mij toestemming? Ik heb geen vertrouwen in mijn stem. Uit de la haal ik stuk touw dat ik soms op mezelf gebruik. Ze schrikt niet. Heb ik de situatie juist ingeschat?
Voor het eerst in mijn leven raak ik Tanja aan. Opgewonden kruis ik haar polsen en breng zorgvuldig het touw aan.
Er is geen weerstand.
Ik duw het toetsenbord opzij en laat haar plaatsnemen op mijn bureau. Ik pak haar enkels beet en draai haar opzij.
Haar voeten steunen op het kleine, te korte blad, waardoor ze haar benen moet optrekken. Voordat we ons kunnen bedenken bind ik haar enkels, knieën en bovenbenen aan elkaar vast. Als laatste wikkel ik een stuk touw rond haar taille, waardoor haar polsen geen kant meer uitkunnen. Ik schuif mijn stoel dichterbij.

'Wat ga je nu met me doen?' klinkt haar hese stem.
Mijn ogen glijden over elk plekje van haar gevangen lichaam. Ik geniet van het bandje van haar beha dat van haar schouder is gegleden. Door haar licht voorover gebogen houding zijn de contouren van haar witte beha onder haar gele bloesje duidelijk zichtbaar. Aan de voorkant lijken haar stevige borsten te willen ontsnappen uit een innige omklemming. Ik schuif mijn stoel een stukje opzij en neem haar enkels in mijn handen. Voorzichtig laat ik mijn handen langs haar onderbenen omhoog glijden. Na haar knieën streel ik haar bovenbenen. Ze probeert me af te weren, waardoor mijn handen via de zijkanten afbuigen naar de onderkant. Plagend verplaatsen mijn vingers zich in de richting van haar verleidelijke slipje.
Haar ademhaling wordt ineens erg onrustig.
Ik verleg mijn aandacht naar haar verhitte gezicht. Speels ga ik op zoek naar haar lippen. Ze wil me kussen, maar ik houd de boot nog af. Het is heerlijk om te merken dat ze geen kant uit kan. Al strelend trekken mijn handen over haar blote schouder en bovenarmen, om vervolgens onder haar bloesje te verdwijnen. Eindelijk heb ik de toestemming om een vrouwenborst te onderzoeken. Ten volle benut ik deze wonderlijke kans. Opgewonden masseer ik de zachte, warme, vrouwelijke welvingen. Ze beantwoordt hongerig mijn tongzoen en geeft me daarmee de toestemming om door te gaan.
Door de touwen is er de rust om samen te genieten van de aanraking. De behoefte aan de daad schuift steeds verder naar de achtergrond. Ik mag haar uitgebreid bestuderen op alle vrouwelijke plekjes waarover ik al zoooo vaak heb gedroomd.
'Wil je me losmaken? Mijn benen beginnen te tintelen.' Er klinkt oprechtheid in haar zwoele stem.
Voordat ik aan haar wensen tegemoet kom trek in mijn t-shirt uit en geef het spontaan opkomende zweet de ruimte.

Als een kwajongen raapt ze een stuk touw van de grond. Ze brengt mijn polsen voor mijn lichaam bij elkaar en wikkelt het touw er een paar keer omheen. Ik geef haar wat extra aanwijzingen en bestempel daarmee mijn eigen vonnis.
Ze staat vlak voor me en druk haar lichaam wulps tegen me aan als ze het uiteinde van het touw vastmaakt aan een hoge haak in de muur.
Hongerig opent ze mijn spijkerbroek en schuift hem omlaag.
'Zo, zo ...,' klinkt haar kreet als ze grote, natte plek in mijn onderbroek ziet. 'Is meneertje soms een beetje opgewonden geweest? Heb je genoten van het spel?'
'Zal ik je maar verder uitkleden, zodat ik nu jou beter kan bekijken?' Ze wacht niet eens op de toestemming.

Al haar aandacht gaat uit naar mijn penis. Aarzelend ontbloot ze een stukje van mijn eikel. Met haar vingertopjes glijdt ze over de glimmend kop. Ze merkt mijn reacties als haar vingers verder onder de voorhuid verdwijnen. Ik voel het krachtige kloppen als haar hand stevig om mijn forse lid sluit. Bedachtzaam beweegt ze haar hand onzekerheid op en neer.
'Stop ...,' wil ik uitschreeuwen terwijl al mijn spieren lijken te verkrampen, maar het is al te laat. Ik had de ontlading al veel eerder verwacht. Het viel niet meer te bedwingen.
'Oohh ...,' klinkt de verbaasde kreet van Tanja. Met haar mond vangt ze het grootste deel van mijn warme sperma op. 'Lekker ... ! Heb je straks nog meer?' vraagt ze schalks.

Ik mag haar opnieuw vastbinden, ditmaal met armen en benen gespreid op mijn bed. Al mijn fantasieën komen uit als ik de ruimte krijg om heel haar lichaam aandachtig te bestuderen. Mijn belangstelling gaat vooral uit naar haar schaamstreek. Hoewel ze weerloos aan mij is overgeleverd geeft ze richting aan mijn experimenten met mijn tong.
Al snel besef ik dat haar clitoris soms moeite heeft met een al te eenzijdige aanval. Ze gunt mij, of zichzelf natuurlijk,
tot driemaal toe een orgasme. Vrij abrupt geeft ze aan dat ik haar los moet maken.
Samen bekijken we de diepe afdrukken die de touwen in haar huid hebben achtergelaten. Zo kan ze absoluut niet thuiskomen. Ze zal vannacht elders moeten slapen. Gelukkig.
'Ben jij nog maagd?' vraag ik voorzichtig. Eigenlijk weet ik het antwoord al. Het zal voor ons beide niet lang meer duren.
Toch hebben we eerst al onze energie nodig om liefdevol in elkaars armen te doorgronden wat er is gebeurd. De daad kan wachten tot een ander moment. Misschien stellen we het nog een tijd uit om uiteindelijk vanuit de rust onze eerste keer te integreren in het spel met de touwen.

©Bindingskracht. Juli, 2011

Terug.